Nilgiri to pasmo górskie w południowych Indiach, część Ghatów Zachodnich, które znajduje się w szczelinach stanów Karnataka, Kerala i Tamil Nadu. Dzielnica Nilgiri jest obecnie w całości w stanie Tamil Nadu, ale była częścią Prezydium Madrasu brytyjskiego Raju, gdy herbatę wprowadzono w regionie na początku XIX wieku. Znajdujące się jedenaście stopni na północ od równika i średnio 2000 metrów nad poziomem morza wzgórza te były domem dla tysięcy flory, fauny i plemion, które zostały wysiedlone, aby tworzyć plantacje herbaty. W rzeczywistości nazwa Nilgiri lub Błękitna Góra odnosi się do rodzimego krzewu, Neelakurinji (Strobilanthes kunthiana), którego fioletowo-niebieskie kwiaty kwitną tylko raz na dwanaście lat, ale kiedyś pokrywały te góry jak dywan.

Podobnie jak w Darjeeling, obszar ten został opracowany jako stacja górska dla brytyjskich żołnierzy, aby uciec od gorących lat indyjskich. W 1835 r. Po raz pierwszy zasadzono eksperymentalne rośliny chińskiego krzewu, które wykazały żywotność produkcji herbaty. Jednak uprawa herbaty na dużą skalę rozpoczęła się po 1950 r. I była to głównie odmiana Assam.

Nilgiris są jedynym dużym indyjskim regionem herbacianym, który ma znaczną liczbę małych hodowców dostarczających zielone liście używane do przygotowania gotowej herbaty. W modelu plantacji, który dominuje w Darjeeling i Assam, prywatna osoba lub firma jest właścicielem ziemi, a następnie krzewów herbacianych i ich liści.

W Nilgiris 70% upraw to niezależni drobni hodowcy, którzy zazwyczaj posiadają mniej niż hektar. Sprzedają zebrane zielone liście do fabryk w celu przetworzenia, a lokalny termin to „kupione fabryki liści”. Wzmacnia to pozycję lokalnych społeczności w łańcuchu dostaw, ponieważ bezpośrednio oddają wartość ich pracy.

Herbaty Nilgiri są jasne i mają naturalną słodycz przypominającą miód. Smaki nazywane są „smakiem słodkiego słońca” i nie jest przypadkiem, że herbaty Nilgiri są uważane za najlepsze do robienia herbat słonecznych i mrożonych herbat. Dzieje się tak z powodu ich naturalnej słodyczy, a także dlatego, że nie dają się łatwo obłokować. Dzięki temu herbata smakuje i wygląda zachęcająco. Herbaty Nilgiri mają niższą zawartość garbników niż większość innych odmian, co utrudnia stromość.

Najlepsze herbaty pojawiają się po miesiącach zimowych, kiedy zimno spowalnia wzrost roślin i koncentruje polifenole w liściach rozciągających. Te herbaty są znane jako „herbaty mrozowe” i są oferowane tylko w bardzo ograniczonej ilości.